Malachit

MALACHIT

Jego głównym składnikiem jest miedź , stąd ta zielona barwa.

NAZWA

Nazwa pochodzi od greckiego słowa malakos (miękki, delikatny, przyjemny), w pełni odpowiadając jego delikatnie miękkim odcieniom zieleni, lub od słowa malakbe, oznaczającego malwę, której kolor przypomina zieleń malachitu.

CHARAKTERYSTYKA:

- należy do węglanów zasadowych

- oprócz miedzi, węgla i tlenu zawiera dwa atomy wodoru, połączone z dwoma pośród atomów tlenu w dwie grupy hydroksylowe. Ponieważ te same pierwiastki wchodzą w skład wody, niekiedy malachit nazywa się weglanem uwodnionym.

- automorficzne kryształy malachitu są rzadkie - minerał ten należy do jednoskośnego układu krystalograficznego

- pospolicie występuje jako nerkowate bulaste lub promienisto-igiełkowe masy. Występuje również w postaci naskorupień na innych minerałach lub skałach.

- napotykano niekiedy wielotonowe bryły malachitu bardzo dobrej jakości

- jest czterokrotnie cięższy niż taka sama objętość wody, chociaż gęstość malachitu może wynosić też tylko 3,5 g/cm3

- połysk zmienny. Kryształy automorficzne połyskują niby diament, taki połysk nazywa się zatem diamentowym. Włókniste odmiany mogą mieć połysk jedwabisty. Masy zbite sa najczęściej matowe.

WYSTĘPOWANIE

Najbogatsze niegdyś złoża w okolicach Niżnego Tagiłu na Uralu zostały niemal całkowicie wyczerpane. Zostały zastąpione przez złoża o małym i ciągle malejącym wydobyciu w Katandze (Kongo), Zinbabwe, Australii. W niewielkich ilościach występuje także w Polsce, w Miedziance k/ Chęcin w Górach Świętokrzyskich.

UWAGA

Powinno się go przemywać wyłącznie wodą destylowaną, ponieważ zanieczyszczenia wody wodociągowej mogą nieodwracalnie uszkodzić jego powierzchnię.